Στα τέσσερα πρώτα Θεματικά Πεδία η Χημεία έχει ουσιαστικό ρόλο.

Ο κυριότερος στόχος που θέτουν οι Ελληνικές Βιομηχανίες για την αύξηση του μεριδίου τους στην Εγχώρια Αγορά, είναι η Ανάπτυξη Νέων Προϊόντων. Για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου θα αναμέναμε επενδύσεις σε Έρευνα & Ανάπτυξη.

Η πραγματικότητα όμως, όπως αυτή εκφράζεται με αριθμούς, είναι ανησυχητική. Η Ελλάδα, σύμφωνα με το World Economic Forum, κατατάσσεται μόλις στην 51η θέση μεταξύ 104 Χωρών ως προς το Δείκτη Ολικής Ανταγωνιστικότητας.

0,65% του ΑΕΠ διατίθεται στην Έρευνα & Τεχνολογική Ανάπτυξη (ΓΓΕΤ,2001), και παρότι έχει σημειωθεί πρόοδος, εξακολουθεί να είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Μ.Ο.:1,93). Τα αντίστοιχα ποσοστά για την Ισπανία είναι 0,94%, για τη Γερμανία 2,46% και για τη Σουηδία 4,3% (Πίνακας 1).

Πίνακας 1

Η καθυστέρηση αυτή οφείλεται στην περιορισμένη συνεισφορά του Ιδιωτικού Τομέα. Μόνο το 25% των δαπανών για Έρευνα & Τεχνολογική Ανάπτυξη προέρχεται από τον Ιδιωτικό Τομέα (2001). Τα αντίστοιχα ποσοστά στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι: 56% ο Ιδιωτικός Τομέας και 44% ο Δημόσιος. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της Σουηδίας όπου ο Ιδιωτικός Τομέας καλύπτει το 78% της δαπάνης για Έρευνα & Τεχνολογική Ανάπτυξη ενώ ο Δημόσιος το 22% (Πίνακας 2).

Πίνακας 2

Είναι φανερό ότι η Ελληνική Βιομηχανία χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της. Η συντριπτική πλειονότητα των Εταιρειών δηλώνει πως επενδύει σε 
Έρευνα & Τεχνολογική Ανάπτυξη ποσοστό χαμηλότερο του 1% του Κύκλου Εργασιών της.

Η εικόνα διαφοροποιείται βέβαια αισθητά σε ορισμένες μεγάλες Επιχειρήσεις με Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Δίκτυα Διανομής. Χωρίς να λείπουν οι θετικές εξαιρέσεις και από μικρότερου μεγέθους Βιομηχανίες οι οποίες εισάγουν Ρομποτικά Συστήματα στη λειτουργία τους με στόχο την ποιότητα, τη διασφάλιση συνθηκών υγιεινής, τη μείωση του παραγωγικού κόστους (Πίνακας 3).

Πίνακας 3

Το τρίπτυχο Έρευνα – Ανάπτυξη και Εκπαίδευση (Τεχνική, Τεχνολογική & Πανεπιστημιακή) χρειάζεται ανασχεδιασμό και προσανατολισμό σε διαδικασίες και προϊόντα ασφαλέστερα με τα λιγότερα δυνατά υποπροϊόντα.

Σήμερα λοιπόν ο Κοινωνικός Ρόλος του Χημικού είναι διευρυμένος. Είναι:

• ο τοποτηρητής της Ποιότητας και της Ασφάλειας των Προϊόντων και
• ο έχων την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη να ενσωματώσει τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες στην καθημερινότητα για τη βιώσιμη ανάπτυξη

Σας ευχαριστώ.